Brief aan onye vrienden

2 februari 2008

Geachte Vrienden,

Velen bezwaren zich dat ze niet vaker nieuws ontvangen; sommigen vinden het echter al teveel… Wat te doen? Wij schrijven u omdat de verantwoordelijkheden die wij hebben, en zo goed mogelijk op ons nemen, makkelijker te dragen zijn zodra de inzet door een vriendengroep gedeeld wordt. Wij schrijven u ook omdat het leven dat zich rondom ons ontwikkelt een aanmoediging kan zijn voor hen die, waar zij ook zijn, grotere moeilijkheden hebben of geen uitweg meer zien. Tenslotte, ook dat is waar, om van u zo mogelijk financiële steun te krijgen. Maar dat is zeker niet ons eerste doel. En indien u niet kunt helpen, lees dan ons nieuws, schrijf ons eventueel en behoud ons in uw vriendschap.

Begin januari heb ik een week in Sept-Fons door kunnen brengen. Deze communiteit, waar mijn oorsprong ligt, terug zien doet altijd goed. Die verblijven geven me veel kracht en een heldere geest. Ik ontdek veel nieuwe gezichten, en omdat het ijdel is Gods gaven te berekenen, vermijd ik het aantal novicen en postulanten te tellen. Men speurt dat de communiteit het nodig heeft dat de kerk gerestaureerd wordt. Maar niemand heeft werkelijk zin om zo’n groot werk te beginnen. Men begrijpt het! Het grote aantal broeders zal de periode van het werk lastig maken. Het zal snel moeten gebeuren. Maar niettemin storten zij zich er in. De broeders hebben zelf al het achterste gedeelte van de kerk opgeknapt en het oude en zwaar beschadigde isolatiemateriaal dat de akoestiek verslechterde verwijderd. Ook hebben zij zorgvuldig de kloostergang genaamd „Fontenay“ afgebroken. Dit was een in 1950 met prefab blokken gebouwde imitatie van de Bourgondische abdij die in 1132 Sept-Fons stichtte. Haar neo-romaanse stijl was niet van de beste smaak, maar vooral de restauratie zou veel te veel gekost hebben. De prior, die van aanpakken weet, heeft de prefab blokken aan Amerikanen verkocht.

In Novy Dvur hebben we een zachte winter gehad. Weinig sneeuw, maar gedurende lange tijd was alles met rijp bedekt. Door de zon beschenen was dit een sprookjesachtige aanblik. De voltooiing van het gastenverblijf is gepland voor begin juli, dat wil zeggen september… Wanneer we de deurkrukken en de telefooncentrale bestellen, weten we dat het eind van de werkzaamheden nadert! Uiteindelijk heb ik de schaapskooi kunnen bestellen waarvan de bouw al meerdere malen was aangekondigd. De plannen waren klaar, maar we konden geen twee werken tegelijk uitvoeren. Br. Placide heeft sinds begin van de herfst veertig lammeren erbij gekregen. Om ze te kunnen onderbrengen hebben we een oude tent moeten kopen waar nu het hooi is opgeslagen zodat de schapen in de provisorische schaapsstal wat meer ruimte hebben. In het voorjaar moeten we ook de plannen voorbereiden voor het gebouw van de werkplaatsen. Onze economie ontwikkelt zich zoals onze communiteit. Gedurende meerdere maanden heeft P. George gestreden om onze mosterd in Rusland te verkopen. Daar hij van nature geen optimist is, en zijn gesprekspartners dan weer warm dan weer koud waren, had hij er de voorkeur aan gegeven dat ik de huid niet verkocht alvorens de beer geschoten te hebben. Ondanks zijn voorzichtigheid (het contract zit goed in elkaar) heeft hij de Russische etiketten besteld. Dat is het bewijs van zijn geloof. Enkele potten mosterd in dat onmetelijke land… een druppel water! Maar wie had twintig jaar geleden kunnen voorzien dat Trappistenmonniken de vruchten van hun werk zouden kunnen verkopen in een land waar men aan zijn inwoners het meest absolute atheïsme oplegde? Hoe het ook zij met de Russen, de mosterd zal snel behoefte hebben aan meer ruimte.

Enkele van ons zijn naar „de andere kant van de wereld“ gegaan om Kersmis door te brengen met onze broeders. De moeilijkheden zijn groot maar, met Gods hulp, zij bieden het hoofd.

Voor zonsopgang staan wij op, om 3.15 uur. Als de economische wereld in beweging begint te komen, hebben de monniken al een derde gedeelte van hun dag aan hun innerlijke leven gewijd. Totdat zij ’s avonds tegen acht uur naar bed gaan wisselen zij het werk af met liturgische diensten en belangrijke momenten van gebed. Het gaat om een leven waar het werk evenals de onderlinge relaties hun plaats hebben, waar de zorgen niet ontbreken, maar wat goed georiënteerd is. Door dit tegelijkertijd werkzaam en biddende bestaan getuigen de monniken dat het mogelijk is een toekomst te verwezenlijken waar de vooruitgang zijn plaats zal hebben maar waar de geestelijke dimensie van de mens zijn plaats behoudt die hem toekomt, de eerste.

Het schijnt mij dat wij een vergaande blik moeten hebben. Er is misschien een manier van leven die optimistisch, actief, onthecht en vertrouwensvol is en die het mogelijk maakt waar te nemen wat ieders rol is en wat God van hem verwacht. Deze blik maakt het mogelijk de moeilijkheden met wat afstand, en de successen als die er zijn met bescheidenheid tegemoet te treden.

Tot de volgende keer dus, en u kunt op ons gebed rekenen zoals wij rekenen op het uwe,

Pater M.-Samuel, prior

Februari 2015
2 september 2014
Herfst 2013
5 Juli 2013
10 maart 2013
Enkele weken voor Kerstmis 2012
2 september 2012, Feestdag van de kerkwijding van Nový Dvůr
Pinksteren 2012
11 januari 2012
30 september 2011, feest van de heilige Hieronymus
1 mei 2011
2 september 2010
Mei 2010
29 januari, 2010
Pinksteren 2009
Vasten 2009
Mei 2008
2 September 2007
5 juli 2007
2 September 2006
Mariaboodschap 2006
2 februari 2006
September 2005