Brief aan onye vrienden
2 september 2010
Beste vrienden,
Op 11 juli jongstleden, op het feest van de heilige Benedictus, hebben, voor het eerst sinds de stichting, twee broeders op dezelfde dag het habijt ontvangen, br. M.-Felix in Sept-Fons en br M.-Sylvain in Nový Dvůr, een opmerkelijke samenloop van omstandigheden. Als God ons niet zoveel jongeren had gestuurd, zouden we u niet om geld durven vragen. Deze roepingen zijn een verantwoordelijkheid die we niet alleen kunnen dragen. Alvast bedankt, ik reken op u. Misschien zijn er vrienden die ons niet meer kunnen helpen. Als dat het geval is, houdt ons dan in uw gebed en wanneer u ons nieuws ontvangt, deel dan onze hoop met ons. In dit document zult u informatie vinden over ons werk. Als u er meer van wilt weten, schrijft u dan alstublieft. We geven u graag die informatie.
Sommigen zijn bang dat de nieuwsbrieven die wij u sturen duur zijn. Omdat we het meeste werk zelf doen, bedragen de kosten (drukken, verzenden etc.) nog geen 2% van de gaven die wij ontvangen. Zijn onze relaties die prijs niet waard?
Mgr Guy Gaucher, heeft, nadat hij in 2008 de retraite in Sept-Fons heeft gepreekt, het aan het begin van dit jaar bij ons gedaan. De emeritus bisschop van Lisieux en Karmeliet, lid van de commissie die de kritische editie bij gelegenheid van het honderd jarig feest heeft verzorgd, is een specialist met betrekking tot de heilige Teresia van het Kind Jezus (en van het Heilig Aanschijn, voegt hij er altijd aan toe). Bovendien heeft hij veel humor en dat geeft kleur aan zijn conferenties. De relieken van de heilige Teresia zijn in 1997 in Sept-Fons geweest, toen we de stichting aan het voorbereiden waren. Ik heb hem gevraagd naar de mogelijkheid ze naar Nový Dvůr te laten komen. Een dergelijk privilege vergt normalerwijze tussenkomst van de bisschoppenconferentie. Zouden we voor zo iets de nieuwe aartsbisschop van Praag, Mgr Duka, moeten lastig vallen? Een oplossing bood zich aan: in juni waren de relieken in de Oekraïne. Pater Augustin, sinds kort de derde superieur in Nový Dvůr om de subprior bij te staan, heeft alle mogelijke moeite gedaan en alles werd geregeld. De reliekschrijn is, na Polen doorkruist te hebben, op de avond van de 13 juni in een auto van de broeders Karmelieten aangekomen voor een onopvallend bezoek. Onder klokkengelui hebben we de schrijn in processie naar de kerk gebracht. De volgende dag, na een plechtige hoogmis waaraan ook onze buren de Premonstratenzers deelnamen, hebben we de reliekschrijn eerst rondgedragen in het klooster, – met name in mijn bureau en het noviciaat, strategische plekken! – voordat we begeleid door het gezang van litanieën en psalmen hem via het gastenverblijf naar de parkeerplaats brachten; de broeders Karmelieten zijn van daar naar Lille vertrokken. De apostelen genazen zieken enkel door hun schaduw. Het christelijk geloof houdt ons voor met lichaam en ziel naar God te gaan zonder het geestelijke van het lichamelijke te scheiden. De relieken van een grote heilige zijn dan ook een beetje zoals het bezoek van een zuster, van een vriendin die een voorbeeld is door haar religieuze leven.
Deze zomer heeft ons gastenverblijf niet leeg gestaan. Toeristen mengden zich met onze gasten. Ze kwamen de kerk binnen in weinig passende kleding, keken rond, bleven een paar minuten, waarna ze weer vertrokken en de deuren open lieten staan. Dat soort gedrag past niet bij de waardigheid van het goddelijk officie. We hebben ons dus genoodzaakt gezien de toegang tot de kerk te beperken. Wanneer u ons wilt bezoeken, alleen of in een groep, aarzel niet ons daarvan op de hoogte te stellen. Het gastenverblijf is niet erg groot en is vooral bestemd voor priesters, religieuzen en mensen die een retraite maken. Als u er zou willen verblijven, zult u, hoop ik, begrijpen dat wanneer het niet mogelijk is dat wij u ontvangen, wij u een logeerplaats in de naaste omgeving voorstellen.
Vader abt van Sept-Fons is eind juli gekomen voor de regulaire visitatie. Enkele weken daarvoor is de novicemeester een week bij ons geweest om de broeders te ontmoeten, evenals om lezingen en onderricht te geven voor het noviciaat. Op een middag hebben hij en ik een wandeling gemaakt in de bossen rond Nový Dvůr. Het was oogsttijd. Het geluid in de verte van de tractor en van de kettingzaag gaven aan dat de broeders aan het werk waren. We spraken over hen. Het gesprek kwam op nabije vrienden, van wie de een met ziekte geconfronteerd werd, de ander met een onverwacht overlijden, en weer anderen met huwelijksproblemen. Ik zei hem: ‘het leven is wreed…‘ ‘Nee, het is moeilijk!’ zei hij. Die kunst om moeilijkheden onder ogen te zien en ze met vertrouwen tegemoet gaan, dat is hem helemaal. Toch zien allen hun deel van de moeilijkheden onder ogen en het komt voor dat ze zwaar zijn. Jongeren worden misschien, min of meer, gespaard voor dergelijke lasten, maar wanneer men ouder wordt en meer nog op hogere leeftijd, draagt ieder verborgen lasten, die vaak enkel voor die persoon zelf bekend zijn. Ons gebed is bedoeld hen te begeleiden, hen te verlichten. Laten we vooral niet met nostalgie achterom kijken. ‘Het paradijs ligt niet achter ons,’ schreef Henri Pourrat, ‘als een mooie verleden droom. Het ligt voor ons en is een taak die vervuld moet worden.’
Nogmaals dank voor de hulp die u ons geeft bij onze verantwoordelijkheden en u kunt rekenen op ons gebed.
Br. M.-Samuel, prior
Februari 2015
2 september 2014
Herfst 2013
5 Juli 2013
10 maart 2013
Enkele weken voor Kerstmis 2012
2 september 2012, Feestdag van de kerkwijding van Nový Dvůr
Pinksteren 2012
11 januari 2012
30 september 2011, feest van de heilige Hieronymus
1 mei 2011
Mei 2010
29 januari, 2010
Pinksteren 2009
Vasten 2009
Mei 2008
2 februari 2008
2 September 2007
5 juli 2007
2 September 2006
Mariaboodschap 2006
2 februari 2006
September 2005